Ronnie Peterson, znany jako „SuperSwede”, to postać, która na stałe zapisała się w historii Formuły 1. Szwedzki kierowca wyścigowy, który zdobył serca fanów swoją odwagą, szybkością i niezwykłym talentem, pozostaje jedną z najbardziej pamiętanych postaci w świecie sportów motorowych. Jego życie, pełne sukcesów i dramatów, zakończyło się tragicznie, pozostawiając po sobie niezatarte dziedzictwo.
Kiedy rozpoczęła się kariera Ronniego Petersona?
Ronnie Peterson urodził się 14 lutego 1944 roku w szwedzkim Örebro. Od najmłodszych lat pasjonował się samochodami, a jego ojciec, piekarz, zaszczepił w nim miłość do wyścigów, budując gokarty, na których Ronnie stawiał swoje pierwsze kroki. Już jako nastolatek pokazał swój niezwykły talent, wygrywając mistrzostwa Szwecji w kartingu w latach 1963 i 1964.
Profesjonalna kariera Petersona rozpoczęła się w 1968 roku, kiedy zaczął rywalizować w mistrzostwach Formuły 3. Rok później zdobył tytuł mistrza Europy w tej kategorii, co otworzyło mu drzwi do prestiżowego świata Formuły 1. W 1970 roku zadebiutował w królowej motorsportu, reprezentując zespół March Engineering. Już wtedy jego styl jazdy wyróżniał się odwagą i precyzją, co szybko zyskało uznanie wśród fanów i rywali.
Jakie były największe sukcesy Ronniego Petersona?
Peterson odbył 123 starty w wyścigach Grand Prix Formuły 1, odnosząc 10 zwycięstw, zdobywając 26 miejsc na podium i 14 razy startując z pole position. W 1973 roku, reprezentując zespół Lotus, osiągnął swoje pierwsze triumfy, wygrywając cztery wyścigi i zdobywając rekordowe 9 pole position w jednym sezonie. To właśnie w tym okresie nadano mu przydomek „SuperSwede”.
W 1978 roku Peterson powrócił do Lotusa, aby wspierać Mario Andrettiego w walce o mistrzostwo świata. Choć pełnił rolę drugiego kierowcy, jego wyniki były imponujące, a sezon zakończył na drugim miejscu w klasyfikacji generalnej. Pośmiertnie uhonorowano go tytułem wicemistrza świata.
Ronnie Peterson był jednym z najszybszych kierowców swojej ery, a jego styl jazdy inspirował kolejne pokolenia zawodników Formuły 1.
Co wyróżniało Ronniego Petersona na torze?
Styl jazdy Petersona był unikalny i widowiskowy. W przeciwieństwie do większości kierowców, którzy unikali poślizgów, aby zachować przyczepność, Ronnie kontrolował samochód na granicy poślizgu, co czyniło jego jazdę niezwykle efektowną. Był uosobieniem kierowcy intuicyjnego, który czuł tor i podejmował decyzje w ułamku sekundy.
Jego charakterystyczny kask, jasnoniebieski z żółtym paskiem i szwedzką flagą, stał się jednym z najbardziej rozpoznawalnych w historii Formuły 1. Wzbudzał sympatię zarówno wśród fanów, jak i kolegów z zespołu, co czyniło go jedną z najbardziej lubianych postaci w padoku.
Najważniejsze cechy jazdy Petersona
Peterson wyróżniał się kilkoma kluczowymi cechami, które uczyniły go legendą:
- Odwaga i determinacja na torze,
- Wyjątkowa kontrola nad samochodem w trudnych warunkach,
- Umiejętność jazdy na granicy możliwości pojazdu,
- Intuicyjne podejście do rywalizacji.
Tragiczny wypadek na Monzy
10 września 1978 roku podczas Grand Prix Włoch na torze Monza doszło do jednego z najbardziej dramatycznych wypadków w historii Formuły 1. Na starcie wyścigu doszło do karambolu z udziałem 10 bolidów, w tym Lotusa Petersona. Jego samochód uderzył w bandę i stanął w płomieniach. James Hunt, Clay Regazzoni i Patrick Depailler wyciągnęli Ronniego z płonącego wraku, ratując go przed poważniejszymi poparzeniami.
Peterson doznał poważnych obrażeń nóg, które wymagały natychmiastowej operacji. Niestety, w nocy jego stan się pogorszył z powodu zatoru tłuszczowego, co doprowadziło do jego śmierci 11 września 1978 roku. Miał zaledwie 34 lata. Po latach wskazano na liczne błędy w udzielaniu pomocy medycznej, które mogły przyczynić się do tej tragedii.
Śmierć Ronniego Petersona była ogromnym ciosem dla świata wyścigów i przypomnieniem o niebezpieczeństwach związanych z tym sportem.
Życie prywatne i miłość do Barbro Edwardsson
Ronnie Peterson był żonaty z modelką Barbro Edwardsson, którą poznał w 1969 roku. Para uchodziła za idealną, a Barbro często towarzyszyła mężowi podczas wyścigów. Ich córka, Nina Louisa, urodziła się w 1973 roku. Niestety, po śmierci Ronniego życie Barbro również uległo załamaniu. W 1987 roku popełniła samobójstwo, pozostawiając córkę pod opieką dziadków w Szwecji.
Dziedzictwo Ronniego Petersona
Ronnie Peterson pozostaje ikoną sportów motorowych. Jego szybkość, talent i sportowa postawa inspirują kolejne pokolenia kierowców i fanów. Choć nigdy nie zdobył mistrzostwa świata, w sercach wielu pozostaje mistrzem prędkości. Jego tragiczna śmierć przyczyniła się do poprawy standardów bezpieczeństwa w Formule 1, co jest jednym z najważniejszych elementów jego dziedzictwa.
Dla tych, którzy chcą dowiedzieć się więcej o życiu i karierze Petersona, warto obejrzeć film dokumentalny „Superswede” z 2017 roku, który przedstawia zarówno jego sukcesy, jak i wyzwania, z jakimi musiał się mierzyć.
Co warto zapamietać?:
- Ronnie Peterson, znany jako „SuperSwede”, zadebiutował w Formule 1 w 1970 roku, zdobywając 10 zwycięstw i 26 miejsc na podium w 123 startach.
- W 1973 roku osiągnął rekordowe 9 pole position w jednym sezonie, co przyczyniło się do jego legendy w świecie wyścigów.
- Peterson zmarł tragicznie 11 września 1978 roku w wyniku obrażeń odniesionych podczas wypadku na torze Monza, mając zaledwie 34 lata.
- Jego styl jazdy charakteryzował się odwagą, intuicyjnym podejściem i umiejętnością kontroli samochodu na granicy możliwości.
- Śmierć Petersona przyczyniła się do poprawy standardów bezpieczeństwa w Formule 1, a jego dziedzictwo inspiruje kolejne pokolenia kierowców.
